برای اولین بار کشت قارچ دکمه ای توسط اقای احیایی و با همکاری آقای اسمیت در داخل غارهای کن ، در شمال تهران ، انجام گرفت و در سال ۱۳۳۵ ، شروع به عرضه محصول کرد بیماری . در اواخر سال ۱۳۵۶ تولید بذر قارچ دکمه ای توسط مهندس پیرایش با همکاری دکتر بهروز بهبودی به صورت ازمایشی اغاز شد و توسط دکتر بهبودی ادامه یافت . اما کشت قارچ صدفی ، برای نخستین بار توسط دکتر مصطفوی در سازمان تحقیقات کشاورزی اولین شروع شد . ایشان دست به تاسیس واحد تولید قارچ در گلوک به نام اسب سفید زد که در سال ۱۳۶۵ بهره برداری شد ولی در حال حاضر غیر فعال است . پس از ان ، واحدهایی تولید کننده قارچ صدفی بسیاری در سطح کشور ایجاد شده اند که به ویژه تجمع انها در سطح استان های تهران ، مازندران ، اصفحان و گیلان بسیار چشمگیر است . !
ضمن اینکه شرایط محیطی برای تکثیر آن را فراهم کنید. زمانی که کمپوست به سالن کشت وارد می شود، چهار مرحله در پرورش قارچ دکمه ای رقم خواهد خورد. این مراحل شامل ریشه گیری در کمپوست تهیه شده، ریشه گیری در بستر خاک، هوادهی و در آخر نیز ثمردهی می باشد. با ورود کمپوست به سالن، کیسه های آن را به شکل منظم و دقیق بر روی قفسه بگذارید. مراقب باشید که کیسه ها در حین انتقال پاره نشوند. زمانی که درب بلوک های کمپوست باز می شود، باید کلیه شرایط رشدی برای قارچ های دکمه ای فراهم باشد. در این صورت شاهد رشد بذرها خواهید بود. از این مرحله به عنوان اسپان ران نام برده می شود. برای تکمیل این مرحله به ۱۴ تا ۱۷ روز زمان و برای رشد میسیلیوم ها در کمپوست به دمای ۲۵ تا ۲۶ درجه سانتی گراد نیاز دارید. از این فرآیند در اصطلاح با عنوان سفید کردن یاد می شود. زمانی که کمپوست سفید شد، حالا نوبت به رشد میسلیوم ها در خاک پوشش دهنده می رسد.
قارچهای تیغکدار
لذا ضمن ساخت، طراحی و بررسی نهائی اطاق، هر گونه ترک، شکاف یا روزنهای را به دقت ببندید. بسیاری از مردم میتوانند اطاقکهای زیرزمین یا منزل خود را با تغییراتی به اطاق مناسب پرورش قارچ تبدیل نمایند. این افراد برای حفاظت دیوارهای منازل خود از آسیب رطوبت میتوانند از پوششهای پلاستیکی بر روی دیوارها و سقف و بستن کلیه منافذ و درزها استفاده نمایند. چنانچه دیوار این گونه اطاقها مستقیماً با هوای آزاد در تماس باشند به منظور جلوگیری از تعریق بین دیوار و پلاستیک بواسطه نوسانات دمایی بالا، محفظههای پلاستیکی با فاصله زیاد نسبت به دیوارهای اطاق، درون اطاق درست مینمایند. که در این صورت دیگر نیازی به ایزوله کردن اینگونه محفظهها نیست. دالانها، زیرزمینها و گاراژها را میتوان به این ترتیب به راحتی به محیطی سازگار با پرورش قارچهائی مانند صدفی و شیتاکه تبدیل نمود. جدیدترین نوع ساختارهای پرورش قارچ یک نوع گلخانه پلاستیکی ایزوله است که در ساخت آنها، از لولههای فلزی گالوانیزه مخصوص استفاده میشود. !
برای آن دسته از افرادی که فضای کافی در اختیار ندارند، کشت در فضای کوچک پیشنهاد میشود، به این ترتیب که میتوان در فضاهای بسیار کوچک نظیر آکواریوم، یا یخدانهای استیروفومی اقدام به کشت و پرورش این محصول نمود. به علت حجم اندک بستر کاشت در این گونه محیطها، تهویه هوا هم به حداقل خواهد رسید که معمولاً با ۱-۲ مرتبه باز کردن درب آنها، این مهم تأمین میشود. نیمه تراوا روی آنها میتوان رطوبت آن را حفظ و گرمای مورد نیاز را از هوای اطاق دریافت نماید. این روش؛ مناسبترین راه برای افرادی است که وقت یا منابع مالی ـ انسانی کافی جهت احداث محیطهای بزرگتر که مستلزم مراقبت و کنترل دقیقتری میباشد را ندارند. رایجترین روش در مکانهای مسقف امروزی بوده که در آن راندمان تولید مطلوب است و از حداقل فضا؛ حداکثر استفاده را میتوان با قفسهبندی حساب شدهای نمود. این روش برای اولین مرتبه در سال ۱۹۳۶ توسط دکتر جیمز سیندن در آمریکا برای قارچ دکمهای پایهگذاری شد.